Het ontstaan van de Langstraat

De Langstraat, gelegen in het hart van Noord-Brabant, is een regio die zijn charme ontleent aan zowel zijn landschap als zijn rijke geschiedenis. Deze streek strekt zich uit tussen Geertruidenberg en 's-Hertogenbosch, en is vooral bekend om zijn langgerekte dorpen en het unieke slagenlandschap, waarbij de smalle percelen vaak niet loodrecht op de straat staan. De streek omvat nu de gemeenten Geertruidenberg, Dongen, Loon op Zand, Waalwijk en Heusden.

Wat De Langstraat werkelijk bijzonder maakt, is zijn historische rol als het kloppende hart van de Nederlandse schoen- en lederindustrie. In Waalwijk kun je deze fascinerende geschiedenis ontdekken in het museum SchoenenKwartier, waar het verleden van de streek tot leven komt.

Geografisch wordt De Langstraat omarmd door natuur en water: het noorden wordt gekarakteriseerd door de Bergsche Maas, terwijl de Loonse en Drunense Duinen het zuiden sieren. Aan de westkant stroomt de Donge, de grens vanaf het voormalige Geertruidenberg, en in het oosten markeert de oude dijk tussen Hedikhuizen en Vlijmen de grens. Historisch gezien maakte dit gebied deel uit van de Meierij van 's-Hertogenbosch, wat de Langstraat een extra laag van culturele betekenis geeft.

De Langstraat is een streek waar geschiedenis, natuur en industrie elkaar op bijzondere wijze ontmoeten.

Elfde tot dertiende eeuw

Vanaf de 11e eeuw begon men met de ontginning van het veengebied ten noordoosten van het plangebied de Westelijke Langstraat voor landbouwgebruik. Dit proces liep door tot de 16e eeuw. Langs de Maas ontstonden de eerste bewoningsgehuchten vanuit waar
men richting het zuiden afwateringssloten is gaan graven. Hierdoor ontstonden langgerekte ontginningsblokken de ‘slagen’. Deze werden afgesloten met een ‘achterkade’ die haaks op de ontginningslijnen liep en waarop mensen gingen wonen.

Nadat het veen in het gebied voor de achterkade was ontgonnen, verplaatste men zich richting het zuiden en begonnen daar opnieuw met ontginningen. Zo verschoof de bewoning zich steeds verder naar het zuiden. Op deze manier veroverde de mens steeds
meer het moerassige gebied en is het typische slagenlandschap ontstaan.