Pastoor Pius van de Spijker (1750-1831)

De tiende en voorlaatste pastoor is Pius van de Spijker.
Na eerst pastoor geweest te zijn in Mierlo-Hout werd hij op 51-jarige leeftijd pastoor van de St. Jan in Kaatsheuvel.
Op 70-jarige leeftijd ging hij met emeritaat en overleed in Best (85 jaar).
Van de Spijker is een pastoor in overgangstijd.
Op zijn initiatief komt in 1955 de R.K. Gemengde ULO tot stand.
Bij zijn benoeming krijgt hij van de bisschop de opdracht om vooral materieel orde op zaken te stellen.
Er was immers veel achterstallig onderhoud.
Op de pastorie komt centrale verwarming en waterleiding in alle slaapvertrekken.
Het kruis van de kerktoren wordt gerestaureerd, het leien dak van de kerk vernieuwd, het gehele interieur van de kerk wordt geschilderd en er komen nieuwe ramen met Dantziger glas.
Vernieuwing en verval
Tegelijkertijd is het de periode van afbrokkeling van de katholieke zuil.
Allerlei instellingen die tot dan toe onder het kerkbestuur vielen, worden afgestoten en/of toevertrouwd aan zelfstandige stichtingen: het gasthuis, het zusterklooster, de oude Mariaschool, het leeggekomen broederklooster – want de Broeders van Liefde waren na 36 jaar uit Kaatsheuvel vertrokken – en de lagere scholen.
Het is de tijd van het Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965) en van liturgische vernieuwingen, door sommigen ook wel “vernielingen” genoemd: er komt een dameskoor en wat later gemengde koren, de oorbiecht wordt vervangen door boetevieringen, in de liturgie wordt het Latijn vervangen door het Nederlands en de H. Mis wordt met het gezicht naar het volk opgedragen, de zaterdagavondmis wordt ingevoerd en er komen jongerenkoren.
Tegelijkertijd begint een periode van ongekende vermindering van het misbezoek, in ons bisdom zelfs nog sterker dan elders, en van ontkerkelijking.
Dat proces gaat tot in onze dagen onverminderd voort.
Er worden ook allerlei pogingen ondernomen om het tij te keren.
Het meest bekend zijn wel de vele gespreksgroepen die in parochies worden opgericht.
In de Sint Jansparochie is kapelaan Pas de grote stimulator.
Dat sloeg aanvankelijk geweldig aan, er kwamen liefst vijftien gespreksgroepen, maar na enkele jaren hadden die hun tijd ook weer gehad.