De Stichting

Stichting Natuurpark de Efteling is de eigenaar van de Efteling. De stichting is opgericht in 1937 ten behoeve van het R.K. Sport- en Wandelpark. Vanaf het begin van de Efteling in 1950 bestuurde ze de Efteling direct. Sinds 1985 is ze enig aandeelhouder van De Efteling B.V.

De stichting wordt op 9 november 1937 officieel opgericht als stichting 'Sportpark', die tussen 1937 en 1950 verantwoordelijk was voor het bestuur van het recreatiegebied op deze locatie: het R.K. Sport- en Wandelpark.

Van der Heijden wierp zich op als voorzitter van het stichtingsbestuur. Samen met Jac. Smit en pastoor F.J. de Klijn vormde hij het dagelijks bestuur. Andere belangrijke bestuursfuncties werden ingenomen door M.H.J. van Nieuwstadt (secretaris) en kapelaan E. Rietra.

Ondanks het feit dat het de stichting ontbrak aan elke vorm van winstbejag, trok de Efteling al snel verbazingwekkend veel bezoekers. Na enkele succesvolle jaren werd de stichting in 1960 door gemeente Loon op Zand verzelfstandigd. Als onderpand voor het pensioen had de stichting verschillende huizen in Kaatsheuvel gekocht die men verhuurde aan eigen personeel. Pas bij de overgang naar de BV mocht het personeel de huizen kopen.

Eerste voorzitter na naamswijziging naar Stichting Natuurpark de Efteling, burgemeester Reinier van der Heijden.


Kunstschilder en tekenaar Anton Pieck (1895-1987)

Het Sprookjesbos

Het doel van de stichting was: "de lichamelijke ontwikkeling en ontspanning van de inwoners der gemeente Loon op Zand en de bevordering van het toerisme naar en binnen de gemeente, een en ander in katholieke geest". Reijnders was benaderd voor de technisch creatieve invulling. Hij wist Anton Pieck te strikken voor het ontwerpen van het Sprookjesbos. Oorspronkelijk kwam Betty van der Heijden - Perquin, de echtgenote van oprichter Reinier van der Heijden, met het idee van een sprookjestuin, zoals de tijdelijke Sprookjestuin in Eindhoven, die was aangelegd door Philips.

Binnen een tijdsbestek van twee jaar werden tien sprookjes in het Sprookjesbos gerealiseerd: het Kasteel van Doornroosje, het Kabouterdorp, De Bosbewaker (heden het sprookje van De Zes Dienaren geheten), de sprekende papegaai, de Chinese Nachtegaal (in 1979 vervangen door Draak Lichtgeraakt maar in 1999 in een uitgebreidere versie teruggekeerd), de Put van Vrouw Holle, Kabouterservice (heden Kleine Boodschap geheten), de grot van Sneeuwwitje en op het Herautenplein de kikkerkoning en de Magische Klok. Later zouden nog meer uitbreidingen volgen, met onder andere de sprookjes Roodkapje (1960), de kleine zeemeermin (1970), het meisje met de zwavelstokjes (2004), de nieuwe kleren van de keizer (2012), Pinokkio (2016) en de zes zwanen (2019).

 

Hieronder is er een film te vinden van de Heemkundekring de Ketsheuvel, bestaande uit archiefmateriaal van Korthout. Bekijk hier de opbouw van het Sprookjesbos, de babyperiode van de moderne Efteling:



Opening variërende attracties

Gestaag was het park ook al in de jaren vijftig begonnen met het openen van andere attracties. Op 11 mei 1956 opende de Efteling de Stoomcarrousel, de eerste grote attractie buiten het Sprookjesbos. Een andere nieuwigheid was in 1959 de bekende Holle Bolle Gijs: een prullenbak in de vorm van een sprookjesfiguur, die telkens "Papier hier! Papier hier!" zegt en na het deponeren van rommel "Dankuwel!". In het gehele park zijn zo'n twaalf Holle Bolle Gijzen te vinden. Ter ere van de vijftiende verjaardag van de Efteling werd in het Sprookjesbos het sprookje de Indische Waterlelies gerealiseerd, dat Koningin Fabiola van België in 1955 had geschreven als een van de twaalf sprookjes in de bundel Los doce Cuentos maravillosos.

Een van de belangrijkste personen in de Efteling-geschiedenis was ontwerper Anton Pieck, die vanaf de opening tot midden jaren zeventig voor het park werkte. Het sprookje van de wolf en de zeven geitjes was het laatste ontwerp van zijn hand. Hij werd als hoofdontwerper opgevolgd door Ton van de Ven.

Toegangsbewijs voor Natuurpark De Efteling, in de jaren '60. De prijs zou van f 2,50 tegenwoordig €1,14 zijn.

Van de Ven werkte sinds 1965 bij de Efteling en zijn werk behaagde Pieck. Zijn aanstelling in 1974 als creatief directeur zou het begin van een omslag in het park inluiden: voortbordurend op de formule van Pieck, maar steeds meer uitgroeiend tot een volwaardig attractiepark.